Een weekendje dakhaas

Operatie dak bezorgt me al enige weken iet wat slapeloze nachten. Het dak is groot, hoog en er moet nogal wat gebeuren. Dan is er nog de planning om je zorgen over te maken, zijn er voldoende en de juiste materialen ? Zijn er genoeg en de juiste mensen ?  Hoeveel tijd gaat het allemaal kosten ? Wat voor rottigheid komt er tevoorschijn als we gaan beginnen met afdekken ? Wat doet het weer? Als het slecht is kan het niet door gaan, en moet alles weer worden gereorganiseerd.  Ja zoveel vragen, daar ga ik van dromen en wakker liggen.

Afgelopen weekend was het dan zo ver, we zijn begonnen met operatie dak.  Uit NL zijn Bert, Koos en Elize mee, B&K hebben jaren vroeger samen op het dak gestaan dus dat moet goed komen. 

Donderdagavond kwamen we om 23:15 aan, bij een temperatuur van 2,5 graad in Stünzel, strak helder en droog. Even gezellig aanzitten en een klein rondleiding en dan slapen want de volgende dag beginnen we om 07:00 met afdekken van de pannen.

Bij het opkomen van een prachtige rode zon, beginnen we met het afdekken van de pannen. Een voor een los halen en doorgeven naar binnen, waar de verspreid worden opgeslagen om instorten te voorkomen. Vervolgens oude goten, oud hout en rotte planken verwijderen en naar beneden gooien. Dit klusje is vrij snel klaar zodat we alweer kunnen gaan opbouwen.

 

Lothar de timmerman zaagt de rotte balken weg met een kettingzaag. En zaagt direct nieuwe Fachwerk balken op maat, met alweer de kettingzaag. Met een speciale portable lintzaag worden de originele figuren weer in het nieuwe balk hout gezaagd. Daarna worden de balken geplaatst en met 30 cm lange schroeven aan elkaar geschroefd. Hier heb je wel een speciale power user Makita voor nodig.   In no time zit de boel weer in elkaar, dit mede dankzij de speciale kettingzaag bouwtechnieken, B&K praten er nog steeds over. Nadat alle balken er in zitten worden de planken van het overstek geplaatst.





De volgende dag wederom om 07:00 aan de slag. Snel moeten de panlatten er op zodat het zink geplaatst kan worden. De timmerman gaat ondertussen verder met het overige Fachwerk dat nieuw moet. Het is een behoorlijke bedrijvige boel met een heleboel werkmannen, ik tel er op het hoogtepunt 14, zo schiet het wel lekker op.'s Morgens  is het even dreigend en er vallen wat druppen,  maar al snel lopen we in T-shirt over de steiger. 


Omdat het allemaal voorspoedig gaat vernieuwen we ook de zeven meter lange balken op de kopse kant van het huis, dit allemaal op 12 meter hoogte. Met drie man halen we de balken los en laten we ze naar beneden zakken. Op de grond worden de figuren in de balken gezaagd met de oude balken als mal. Met vereende krachten  en een touw hijsen we de balken weer omhoog, zetten ze in de juiste positie en gebruiken we de Makita en de kettingzaag om het geheel naadloos vast te zetten.

Nu de constructie weer goed is kunnen we de pannen er weer op leggen, dit kost ons de rest van de dag. Om een uur of zes zitten we dan eindelijk moe maar voldaan aan een biertje bij het kampvuur de oude resten dak op te stoken. Daarna Elize's lekkere macaroni eten, aangevuld met kippenpoten van buurvrouw Freya.  En waarachtig ik slaap ook weer goed,  mede dankzij alle inzet van Bert, Koos, buurman Heinz, buurman Robert, Lothar en Timo en hun hulpjes.





Naturlich auch vielen dank an Rosi und Freunde, Freya für die Wafeln, Pizza und Hähnchen.  Wunderbar wie lieb all diese Stünzeler sind. Ohne diese dorferliche Hilfe hat es nie sofort geklappt.