zondag 16 december 2012

Het blijkt binnen kouder dan buiten

Van de zomer was het me al opgevallen, binnen is het kouder dan buiten. De zonnewarmte komt maar langzaam naar binnen, en pas in juli was het huis behaaglijk (al vonden sommigen het nog steeds fris). Inmiddels heeft de winter hard toegeslagen, de afgelopen twee weken is er 40 cm  sneeuw gevallen en heeft het tot -10 gevroren meerdere dagen achter elkaar.

Bewapend met twee weerstations en een losse thermometer gekregen van de Sint, kwamen we vrijdagavond aan in het Gasthaus na een hele lange rit door permanente stortregen. Buiten was het een halve graad onder nul volgens de autothermometer maar gezien het gedrup van de daken was er toch echt sprake van dooi.  De buurman wist dat we kwamen en had gelukkig de butagasbrander alvast aangezet, binnen was het min drie namelijk. Toen wij binnenkwamen was het inmiddels als plus vier! Snel een extra trui aan, glaasje wijn, de potkachel aangezet en flink stoken, na verloop van tijd werd het toen wel behaaglijk warm, in de kamer dan (al kwam de thermometer niet verder dan 18).



In de keuken en de zogenaamde voormalige koude-kamer was de situatie anders, hier was het nog steeds onder nul en ondanks het feit dat de waterleiding keurig was afgetapt, kwam er geen water uit de kraan. Blijkbaar toch plaatselijke bevriezingen in de "lege" leidingen, die toch niet helemaal leeg blijken.  In de twee wc's en badkamer hetzelfde, of de kraan loopt niet of de stortbak is bevroren.  Wat te doen?  Twee elektrische straalkacheltjes van een tientje bij de bouwmarkt worden ingezet om leidingen in de badkamer te ontdooien. In de wc's zetten we de butagaskachel neer en we stoken ook de haard in de keuken op. Na een paar uur loopt al het water weer door, en kunnen we de wc's weer doortrekken en tandenpoetsen, want het is dan al laat (voor Stünzel begrippen praten we dan over 00:00).

De volgende dag houden we de wc's warm door er permanent een aantal grote kaarsen te branden. De badkamer warmen we af en toe bij tot een graad of vijf. Maar wat we ook doen, zodra we stoppen met stoken, omdat we even in de stad zijn bijvoorbeeld, daalt de temperatuur weer naar één graad onder nul, terwijl het buiten dus plus vier is.  Het heeft dus meerdere dagen geduurd voor het in huis onder nul kwam, maar andersom gaat ook dus meerdere dagen duren vrees ik.

Zondagmiddag vroor ook nog een afsluitdopje van het water kapot, gelukkig had ik nog een reserve liggen en kon dit snel herstellen. Het dopje hadden we van de zomer geplaatst, ook op een zondag. We kwamen toen een dopje tekort en onderin de gereedschapskist lag nog een hele oude gebruikte schroefdop. Had er al niet veel vertrouwen in toen, maar je moet toch wat als de winkel dicht is en je hebt geen water. Dat ging dus goed tot vandaag, eerst wat langzaam gedrup, en dan later geen houden meer aan. Dus nog even lekker loodgieteren vandaag op de valreep, gelukkig allemaal weer goed gekomen.

De bedoeling was om dit keer een simpel relax weekend te houden, een beetje te genieten en niet constant te lopen verbouwen. Dus 's middag lekker fun-shoppen in de Hagebau bouwmarkt en daarna nog even naar de Hit supermarkt voor de broodnodige lekkere dingen.  Dan snel even terug naar ons Gasthaus, hout op het vuur gooien, even zitten, en daarna naar de Weihnachtsmarkt in Bad Berleburg. Normaal heb ik helemaal niks met dat soort dingen, maar zoals de Boegies al zongen "Elke punk viert ook het kerstfeest", dus toch maar even kijken, want de lokatie is erg mooi en sfeervol zo rondom het kasteel.

De kerstmarkt was totaal iets anders dan ik verwachte, geen enkele ezel, geen Jozef, geen Maria, geen overdadige sfeerverlichting, geen aaneenschakeling van commercie. In plaats daarvan veel handwerklieden, hobbyisten en andere enthousiastelingen die je voornamelijk lekkernijen, snuisterijen en sierraden willen verkopen onder het genot van de onvermijdelijke Glühwein.  Tegen de kasteelmuur troffen we een middeleeuwse markt, verlicht met vuurkorven, erg leuk. Aldaar heerlijke wild-goulash gegeten en natuurlijk Sauerkraut mijn lievelings kost. Best leuk en gezellig voor een keertje zo'n kerstmarkt. Daarna snel terug want, u raadt het al, er moet hout op de kachel.

Zondags met de buurman en een zaag het bos in, om een kerstboompje uit te zoeken voor thuis in NL. Ja dat heeft toch wel wat om er zelf een uit te zoeken en om te zagen.  De kleine kerstboompjes van ongeveer één meter vijftig staan hier in het bos onder de 22 meter hoge moeder bomen. Aldaar denk je dat je kleintje meeneemt, maar eenmaal thuis blijkt de boom behoorlijk wat woonoppervlak in beslag te nemen.  Geeft niet hebben we er graag voor over.

Volgende keer gaan we (steen)kolen halen, wellicht is het dan 's morgens ook nog warm. Bestaan er eigenlijk nog kolenboeren ?










vrijdag 30 november 2012

Zit je nog op schema ?

Regelmatig wordt ons gevraagd of we nog op schema zitten, wanneer het klaar is en wanneer we gaan vertrekken. Nu hebben wij niet echt een schema op papier en ook geen  harde tijdsplanning. Het huis is na enige provisorische aanpassingen inmiddels gewoon bruikbaar, er is water, er is een toilet, je kan douchen, het is warm in de kamer en keuken, er is stroom, je kan koken en er zijn slaapkamers met bedden. Eigenlijk is het al luxer dan de meeste campings, daar heb je tenslotte ook geen stromend water bij je tent, noch een eigen douche en WC, ons hoor je niet klagen dus.

Ons schema voor 2012 was ongeveer zo:
  • Bewoonbaar maken: water, douche, wc, primitieve keuken en een woonkamer waar niet wordt geklust. Deze stap was snel genomen, ongeveer in een maand tijd. Daar bovenop komt dat we nu ook twee houtkachels hebben en het nu ook in de winter/herfst bewoonbaar is. Verder zijn de deuren ontklemt en heeft de tuin een terras en is er zelfs een werkende wasmachine, dit is dus eigenlijk allemaal extra bonus.
  • Dak lekkages oplossen, is inmiddels ook gelukt, het dak is dicht het lekt niet meer in huis en alles begint op te drogen.
  • Buitenom verven, is ook gelukt en moest ook wel omdat we de aanwezige steiger natuurlijk ten volle willen benutten. 
  • Leien renoveren zuidzijde, deze klus is nog in gang maar gaat ook afkomen voor de winter echt invalt. Update, is inmiddels klaar.
  • Stutten schuur, ook dit is gedaan, de zwakste balken zijn gestut met bijna 6m lange boomstammen. Verder verval is hiermee voorkomen.
Ook qua financiën zijn er geen problemen, sommige dingen zijn goedkoper andere duurder, maar in totaal nog steeds binnen budget. Verder krijgen we nog wat subsidies voor de dak werkzaamheden, en een paar honderd euro van de bank.  De bank was zo blij dat wij de uitstaande schulden aflossen, dat we geld terug krijgen nu.

Aktueller Wetterbericht:Es hat etwas geschneit

Al met al is het allemaal heel goed verlopen dit jaar en zijn er geen drama's en grote tegenvallers geweest.  Een klusproject als dit hoeft dus blijkbaar niet uit  te lopen op een nachtmerrie, in tegenstelling tot wat je op TV ziet. Dergelijke programma's worden ook altijd zo gemaakt dat er altijd iemand gaat janken en er van alles mis gaat,  dit komt uitsluitend door manipulatie tot stand denk ik. Jammer voor de TV makers, maar alles gaat goed en we zijn nog steeds getrouwd en er heeft niemand staan janken. Wij kunnen er onderhand wel een feel-good-movie van gaan maken, zo soepel loopt alles, en alleen maar blijde mensen.  Joah joah, das ist das Stünzel gefühl!

Voor 2013 is het schema ongeveer als dit:
  • Nieuw verwarmingssyteem 
  • Elektriciteit vernieuwen
  • Leien noordzijde vernieuwen
  • Schuur lekvrij maken
  • Schuur vakwerk en uitbouw terugbrengen, dus die lelijke stenen weg en mooi vakwerk er voor in de plaats
Dus op de vraag "wanneer is het nu klaar?" is het antwoord simpel: nog lang niet! En daar kunnen wij prima mee leven. De weg er heen is soms mooier dan de uiteindelijke bestemming. Je moet gewoon van het moment genieten, er gebeurt zo veel moois telkens weer.

En vertrekken.... voorlopig nog niet, maar het zou zo maar kunnen gebeuren over een paar jaar. De foto's kwamen juist binnen per e-mail van de buren aldaar. Een plaatje, jammer dat we er nu niet zijn.



zondag 18 november 2012

Hout zagen, hakken en opruimen

Als ik thuis kom uit Stünzel, heb ik altijd het gevoel twee weken weg te zijn geweest. Er gebeurd zoveel, en je bent er helemaal uit, midden in de natuur en ver van alle hectiek. Soms denk ik op zondag wel eens, volgend weekend maar eens een weekend overslaan en uitrusten. Maar op woensdag heb ik alweer zin om heen te gaan en er zijn altijd mensen die gezellig mee gaan. Hoe meer zielen hoe meer vreugd, en plek zat.

Vorig weekend waren mijn zus en man vrijdagmiddag al gekomen en hadden heerlijk de kachel al opgestookt, ze vonden 4 graden binnen wat koud om in te zitten. Later kwam ik met Stefan en Christa en konden we gelijk aanschuiven bij de kachel met thee en Kuchen (we doen niks meer zonder Kuchen).

Er is altijd wat te doen in Stünzel. De bulten puin rondom de schuur zijn opgeruimd, zodat de metselaar er bij kon voor het voegwerk. Het ziet er gelijk beter uit nu al het puin weg is. Stefan heeft direct de vrij gekomen ruimte benut door een stuk van de verzakte muur van de uit 1764 stammende schuur weer te restaureren. Hij kent deze 'metselen zonder cement' bouwstijl nog uit Bulgarije en weet precies hoe je dat moet.

In het huis is er hout gesprokkeld in het voormalige duivenhok, opgeruimd en ook hebben we alle vuilcontainers gevuld en bij de weg gezet. Verder een relaxed weekend met schitterend weer gehad, lekkere Kuchen, lekker gegeten en gezellig gekletst bij de kachel. Wat wil een mens nog meer, het leven is mooi!

Herbert de 'Maurer' heeft aan de zuidkant nu alle voegen dicht, dat ziet er weer strak uit. Helaas geen foto genomen, de batterij was natuurlijk weer eens op, een van de zegeningen van de elektronische camera.

Dit weekend stond vooral in het teken van hout zagen. De stapel bomen uit het bos moesten verzaagd worden tot o.a. 14x14cm en 14x18cm balken. Dit hout gaat een half jaar drogen en zal daarna verwerkt worden tot nieuw vakwerk in de hooischuur. Het is dus de bedoeling dat de lelijke stenen in de schuurmuur er uit gaan, en de muur weer in de oorspronkelijke staat wordt teruggebracht.

Om 07:45 kwam het mobiele zaagwerk aan, het vroor twee graden en de wereld was prachtig wit van de rijp. Dit bleef ook de hele dag omdat het mistig was en de zon er niet doorheen kwam. Het was dus gewoon stervenskoud de hele dag, gelukkig hield mijn zoon de kachels de hele dag aan, zodat we af en toe even lekker konden opwarmen.  Zo'n pauze moet je wel forceren, want de Duitsers stoppen niet met werken voor het klaar is.

De zaagman kon maar net de bocht krijgen met zijn nogal lange zaagmachine-aanhanger achter de trekker. Eigenlijk was hij bio-boer van beroep maar had via Poolse kennissen deze geweldige machine geïmporteerd en door alle Duitse keuringen gekregen. De machine loopt op krachtstroom, afgezekerd op 3x22 Ampère, en daarom moest er een snoer naar de buurman omdat ik slecht 3x16 Ampère kan leveren.


De stapel hout in wording
De mobiele zaagmachine
De overbuurman heeft de hele dag met zijn trekker de forse stammen van de stapel op de zaagmachine gelegd. Samen met mijn zoon en andere buren zijn we toen tot 18:00, dus zo'n tien uur bezig geweest om al dat hout te zagen. Dat houd dus in: stammen keren, resthout afvoeren naar brandhout stapel buiten, nog te gebruiken hout naar de schuur of naar de balken stapel.

Al met al hebben de bomen van de graaf meer bruikbaar hout opgeleverd dan verwacht, en ook qua brandhout zitten we tot 2015 goed nu. Voor de sint vraag ik nu maar een kettingzaag. De lunch werd verzorgd door twee buurvrouwen, heerlijke selderie en Kartoffelnsalat met Wurst, Brötchen uni Wafeln. Echt bijzonder lekker en voedzaam, had 's avonds nog steeds geen honger. Geweldig hoe iedereen mee helpt!

Filmpje:






maandag 12 november 2012

Verwarmingsplan


Voorbode van kou in de winkels
Het is herfst en het wordt weer koud, kortom we hebben een verwarmingsplan nodig. Hoe verwarm je nu een dergelijk groot huis (1250m3)? Wat zijn de mogelijkheden ? Wat zijn onze eisen ? Wat mag het kosten ? Wat wil je nu ? Wat op lange termijn ? Vele vragen en vele mogelijke antwoorden, om daaruit te komen is kennis nodig en overzicht.  In dat soort gevallen ga ik altijd lijstjes maken, een lijst met eisen, lijstje mogelijkheden, lijsten voordelen, nadelen, enzovoort.

Wat willen we?

  • Behaaglijk warm in de woon-, eetkamer en keuken. 
  • Slaap- en werkkamers moeten eigen temperatuur kunnen instellen.
  • Huis vorstvrij houden als we er niet zijn
  • Voorkomen bevriezing van waterleidingen, afvoeren, sifons
  • Houthakken is leuk, maar niet elke dag, daarom moet er een bijverwarming zijn die automatisch gaat, ook als je er niet bent. 
  • Idealiter wil je ook niet steeds nieuwe brandstof te hoeven aanslepen (gasflessen, hout, olie)
  • Milieu vriendelijk, schoon, niet verspillend, efficiënt, duurzaam, ecologisch
  • Makkelijk de temperatuur te kunnen inregelen
  • Onafhankelijk van energieleveranciers zijn, het systeem moet zo worden opgezet dat de er meerdere energiebronnen tegelijk kunnen zijn, en dat we energiebronnen kunnen toevoegen en afsluiten als we dat willen. Normaal in NL heb je een aardgassysteem met een ketel, wil je bijvoorbeeld een deel op hout gaan doen dan gaat dat niet zonder de installatie aan te passen. We willen dus nu een basis installatie waarin dat wel kan. 
  • Goedkoop in dagelijks energiegebruik
  • Installatiekosten moeten kunnen worden terugverdiend binnen 15-20 jaar.
  • Warm water in keuken, doucheruimte, badkamer en een misschien op een aantal slaapkamers
  • Via Internet de temperatuur  kunnen verhogen als we er aankomen of als er vorst aankomt.

Wat hebben we ?

  • Vrijstaand pand, gelegen tussen de bossen
  • Twee schoorstenen vanaf de kelder tot het dak
  • Geheel droge kelder met constante temperatuur onder heel het huis
  • Sieg Herd kook/bakoven op hout in de keuken
  • Allesbrander in de woonkamer
  • Inpandig (nagenoeg) leeg olievat van 10.000 liter
  • 3.000 m2 grond
  • Schuin dak op het zuiden, maar wel bijna altijd in de schaduw door bomen en oude kastanje die niet weg mag. 
  • Ongeveer 1500 zon uren per jaar, zie: http://www.zonuren.nl/europa-(centr).html 
  • Ongeïsoleerde wanden en daken en enkel glas
  • Oude CV platen in alle kamers, aangesloten op niet meer werkende olie ketel
  • 8 meter diepe waterput met altijd water van 6 graden Celsius
  
Antieke olie CV-ketelOlie vat

Wat kan er ?

Op het gebied van de verwarming zijn er heel veel mogelijkheden, grofweg vallen ze als volgt in te delen:
  • Warmte maken op het moment dat het nodig is, denk aan een CV ketel die aan gaat indien het te koud wordt.  Of een houtkachel waar je hout in gooit als het te koud wordt. Deze systemen worden bestuurd door de toevoer van energie, meer energie toevoeren, is direct meer warmteopbrengst.
  • Warmte opslaan en gebruiken indien nodig.  Bij dit systeem ga je 24/7 warmte opwekken en  deze warmte opslaan in een buffer en dan natuurlijk deze warmte  behouden. Als je warmte nodig hebt dan haal je het op dat moment uit de buffer.  De vraag is waar sla je al de warmte op en hoeveel warmte sla je op?
Om  al die benodigde warmte op te wekken zijn er de volgende mogelijkheden:
  • Hout (allesbrander) 
  • Houtsnipperinstallaties
  • Pellets 
  • Olie
  • Gas (propaan) er is geen aardgas in Stünzel
  • Zonne-warmte-collectors
  • Electrisch 
  • Warmtepomp die warmte onttrekt aan:
    • Aardwarmte
    • Lucht
    • Grondwater
Daarnaast zul je ook keuzes moeten maken hoe van deze opgewekte warmte te kunnen genieten. Er zijn verschillende soorten warmte: straling en stroming. Stralingswarmte is de warmte de we kennen van de zon, vloer/wandverwarming en stenen houtkachels. Stromingswarmte kennen we vooral van CV-radiatoren, gaskachels en metalen houtkachels.  Of je stroming of straling of een combinatie kiest hangt ook samen met hoe je de warmte opwekt.  

Gezien het feit dat je overal in huis warmte wilt, zul je ook moeten bedenken hoe je de warmte van de bron naar de kamers brengt. Gebruiken we nog de oude CV installatie buizen, iets nieuws, iets anders ?

Capaciteit


Hoeveel warmte in Joules heeft men nodig ? Dat zal natuurlijk sterk afhangen van de hoeveelheid warmte die uit het pand lekt. Isolatie is heel belangrijk in dezen, hoe beter geïsoleerd hoe minder warmte er gegenereerd moet worden.

Wat gaan we doen ?


Als eerste gaan we natuurlijk de boel isoleren, het is een groot huis en dat schept extra mogelijkheden. Wat we zeker gaan doen zijn voorzetwanden en dubbele ramen, de voordeur krijgt een warmte sluis, en het dak wordt geïsoleerd.  We kunnen dubbele lagen steenwol (of beter) doen en op zolder zelfs wel drie lagen.

Als je voorzetwanden gaat plaatsen kun je serieus gaan nadenken over wandverwarming, dat gezien wordt als een (beter) alternatief voor vloerverwarming.  Maar niet alle wanden in huis zijn daar geschikt voor, dus aan een aantal conventionele radiators ontkom je wellicht niet.

Omdat we een al een vat van 10.000 liter hebben zou ik wel eens willen weten of het mogelijk is dit vat als buffervat te gebruiken om warmte in op te slaan.  Het vat kan gemakkelijk worden geïsoleerd, maar de vraag is kan het ook schoon van olie gemaakt kan worden? Is het vat niet te groot en hoe plaatst je er warmtewisselaars in.  Of kun je beter een ander vat installeren ?

Als primaire warmtebron voor verwarming denk ik toch aan aardwarmte met een warmtepomp, als bijverwarming kan er dan nog de houtkachel worden gebruikt. Aardwarmte kan dan in het vat worden opgeslagen en worden bijverwarmd met hout. Misschien is de aardwarmte opbrengst ook wel genoeg en is bijverwarmen helemaal niet nodig. We zijn dus druk op zoek naar een adviseur die kan helpen een goed plan te maken, en die kan helpen met de capaciteit berekeningen. (Wie wil ?)

Aardwarmte is met het oog op de lange termijn de beste variant, omdat deze energie er altijd is en niet ingekocht en aangevoerd moet worden en dus ook niet betaald hoeft te worden. Dit geeft een grote mate van vrijheid, zeker op de lange termijn waarin we zoveel mogelijk onafhankelijk willen worden van instituten zoals energiebedrijven.

Wat ik echter  nog niet zo zie is hoe je de warmwatervoorziening kan gaan regelen? Aardwarmte is niet warm genoeg daarvoor, en een vat op 62 graden brengen is wellicht niet een goed idee met het oog op legionella. Misschien nog een ander vat gebruiken als warmwater boiler? Ik ben hier nog niet uit, tips welkom.


vrijdag 2 november 2012

Zomer Herfst Winter

Wat men al niet kan doen in een week!


Afgelopen herfstvakantie kwamen er iedere dag meer mensen op bezoek totdat we uiteindelijk met zijn veertienen waren. En zoals het spreekwoord al zegt, vele handen maken licht werk. Er is werkelijk een enorme bult werk verricht, en het was ook nog eens bere gezellig. Het weer zat mee en was prachtig zomers (23 graden) en sloeg later om in droge sneeuw (-8) prachtig! Schitterend weer om de mooie herfstkleuren te bewonderen en lekker te wandelen door het bos in de sneeuw. En alsof dat nog niet genoeg besloot een groep van 300 doortrekkende kraanvogels in het weiland waar wij op uitkijken te gaan overnachten, een indrukwekkend schouwspel van zowel de landing als het vertrek de volgende ochtend zo voor onze neus.

Bomen en stutten


Donderdags gingen we met Heinz bomen zagen in het bos. Van een aantal bomen zagen we binnenkort balken voor nieuw vakwerk in de schuur. Erg leuk om uiteindelijk een zelf gezaagde boom tot hout verwerkt in je huis te hebben. Een paar andere bomen uit het bos zijn bedoeld als 5,5 meter lange stutten in schuur. Als zo'n boom eenmaal gaat dan ligt hij ook zo op de grond. Heinz gaat een trekker regelen die de vier 23 meter lange bomen naar ons huis zal slepen, alwaar een mobiel zaagwerk ze in balken zal gaan zagen.

Mijn zwagers kennen geen angst! Was ik eerst nogal huiverig om de stutten te plaatsen in de schuur,  omdat je daarvoor op de instabiele hooizolder moet klimmen, zij draaien er hun hand niet voor om. Terwijl ik even weg was om leien te halen, hebben zij het instabiele plafond verwijderd en de stut gelijk op de stabiele ondergrond gezet. Je kijkt nu zo in de koestal tot aan het 12 meter hoge dak. De schuur staat nu wel stabiel en het verzakken van het dak is gestopt. Ben echt blij dat ze zoveel moed hadden om  dit te doen. In feite liggen we nu voor op schema en kunnen we met een gerust hart de winter in, want misschien wel twee meter sneeuw (niet ongebruikelijk hier)  op dak is wel een enorm gewicht, en ik weet niet of dat nog een winter goed gegaan zou zijn.

Verder zijn alle buitenverfklussen afgerond en ziet de gevel en voordeur er nu prachtig uit, kan niet wachten tot dat de steiger weg gaat. Ook zeer blij met het opnieuw geverfde "Gasthaus" boven de deur, dat heeft Jip perfect gedaan ;) De laatste grote open gaten in muren en ramen zijn winterdicht gemaakt, leidingen geisoleerd en we hebben iets van 100 leien geplaatst, nog 200 te gaan dan is de zuidzijde klaar.

Omdat het al een lange tijd droog was hebben we met lange stokken met daaraan een plamuurmes bevestigd het mos van het dak geschraapt. Dit is behoorlijk zwaar werk, en leverde een gigantische bult troep op. Cor en Rixt hielpen fanatiek mee, in  mijn eentje had ik het denk ik nooit afgekregen. Ook al krijg je niet alles er af, het ziet er nu stukken beter uit.

De Stut!
Gasthaus!


Zonder koper, koker en stoker gaat het niet.


We hebben nu twee houtkachels die de grote woonkamer en de keuken heerlijk warm krijgen, ook als het vriest. In de kleine eetkamer hebben we een kachel op butagas, en in de badkamer een elektrisch kacheltje. De houtkachels moeten blijven branden, dus dat betekent dat er de hele dag hout gesprokkeld moet worden en tevens hakken in handzame stukken. Gelukkig hebben we drie jonge jongens mee die goed hout kunnen sprokkelen en de kachels bijvullen. Verder ligt de zolder, de schuur en diverse kamers nog vol met hout resten, van de dak-dicht-operatie, die het prima doen in de kachel. De jongens hadden een hele kluif aan het slopen van het oude duivenhok op zolder, maar dat levert wel een hoop droog stookhout op.

Als je gaat koken op oude Holzofen heb je een stoker nodig, die de hele tijd zorgt dat het vuur goed op temperatuur blijft. Koken op de oude Sieg Herd gaat prima, zolang je maar hout blijft laden dus. De oven zelf hebben we nog niet geprobeerd maar de temparatuur lijkt iets van 300 graden te zijn, misschien zelfs iets te warm voor een taart.

Met zoveel mensen gaat alles heel snel, en het is fijn dat de verbouwploeg wordt ondersteund door mensen die boodschappen doen, materialen halen, koken en de kachel stoken: zonder koper, koker en stoker gaat het niet.

Kraanvogels om 08:00
vlak voor ze definitief vertrekken.


 




                                   
                                   
                                   

maandag 22 oktober 2012

Vakwerk verven

Afgelopen zondag het plan opgevat om toch ook maar de stenen tussen het Fachwerk te schilderen. Het stak namelijk wat aftands af bij de pas geschilderde kozijnen en vakwerkbalken. De kozijnen zijn prachtig wit en het vakwerk donkerbruin, daarbij zag het grauw geworden metselwerk er wat aftands uit. Dinsdag de buurman gebeld of hij wat verf kan regelen zodat we in het weekend gelijk aan de slag kunnen. Amper vier uur later staat er algenverwijderaar, voorstrijk en verf klaar in het huis, Heinz is echt onbetaalbaar.

Jessica wist nog wel een paar schilders die ook nog tijd hebben in dit weekend. Vrijdagavond vertrekken we, Jessica gaat mee voor de catering en Christa en Stephan en ik gaan verven.  Winterbanden op de auto, winterjassen, elektrische kachel voor de douche en warme dekens mee. Komen we daar blijkt het schitterend weer, zelfs 's nachts is het niet koud, dat komt mooi uit als je buiten wilt verven.  

Ook de rest van het weekend hebben we schitterend mooi zomerweer. Het werk valt mee, voor de middag is de algenverwijderaar er al opgesmeerd.  Dat geeft mooi even tijd om boodschappen te doen bij de Hit en lekker Kuchen en brood bij de bakker te halen. Na een overheerlijke lunch kunnen we om  een uur of drie de voorstrijk aanbrengen.  Het voortrijden is alweer snel klaar, zodat we daarna heerlijk van de zon kunnen genieten.

Zondag blijkt nog mooier dan zaterdag, erg mooi hoe hier de zon opkomt, helaas nog steeds niet in een foto kunnen vastleggen. En het is zo stil hier, dat je de blaadjes hoort vallen als een soort van regendruppen.  De herfst is schitterend hier, en Stephan weet precies welke paddestoelen je kan eten, volgende keer maar naar het bos.


Het loopt allemaal erg voorspoedig, en ook het wit verven van het metselwerk gaat veel sneller dan verwacht.  Het resultaat is schitterend, ben erg blij dat we besloten hebben nog even snel gebruik te maken van de beschikbare steiger en alsnog het metselwerk hebben geverfd.  Niet alle verbouwingen eindigen in een drama dus, het kan ook gewoon meezitten en sneller klaar zijn dan van te voren bedacht. Verder kunnen we van de week nog een emmer verf terug brengen en afrekenen met de verfboer. Ja we krijgen hier alles op de pof, de Duitsers hebben nog veel vertrouwen in de medemens.

Witte rook!
Ook erg fijn dat mijn zus en haar man in het hele huis puin hebben geruimd (in de week hiervoor) en al het stookhout hebben verzameld. Dat komt goed uit want Stephan was bij binnenkomst al gefascineerd door kacheloven in de keuken, iets dat hij nog kent uit zijn jeugd. De kachel moest aan, maar de schoorsteen was nog niet aangesloten en het ding staat te laag voor de lange Nederlanders.  Als eerste regelen we wat stenen bij de overburen om de kachel 15 cm hoger te kunnen zetten. Stefan zaagt de schoorsteenbuis op maat en maakt de kachel helemaal schoon. Dan kan de fik er in! Een magisch moment, voor het eerst sinds jaren komt er weer rook uit de schoorsteen. Nu maar houthakken, stukjes van 20 cm.



Het was een top weekend,  veel gedaan, mooi weer, gewandeld en lekker gegeten.


donderdag 11 oktober 2012

Derde en laatste dak-klusweekend

Gisterenavond met een strak heldere hemel alleen aangekomen in een donker en stil Stünzel huis.
Nog even bijgekomen en gaan slapen. Wakker om 07:00 van de regen en wind, dat was niet de bedoeling, ben hier om het schoorsteenproject af te ronden. En maar goed dat ik hier ben want het zeil is los geraakt en de hele zolder is drijf nat.

Goed, zeil weer professorisch vast gemaakt, en nu maar hopen dat het droog wordt. Dat wordt het dus geheel niet, het wordt alleen maar erger. Om 8:30 staat de (75 jarige) metselaar alweer voor de deur. Deze onvermoeibare en ook iet wat vergeetachtige man wil gelijk aan de slag. Wat nu ? Dak is geen optie, maar gelukkig hebben we nog enkele vierkante meter open liggende muren. Aan de slag dus. Cement, alhier "Speize" genoemd is al rap op en ik haast me naar de Rompel bouwmarkt. 

Rompel bouwmarkt is een fenomeen op zich. Men komt binnen per auto door een automatisch openende slagboom. Dan rij je over het terrein naar een parkeerplaats. Dan wacht je op  een heftruck, en geef je je bestelling mondeling door aan de heftruck chauffeur, in ons geval 70 "zwemsteine" en 2 zak 620 Cement. De heftruckchauffeur haalt je spullen en dumpt ze naast of in je auto. Vervolgens naar het kantoor om het op je rekening te laten zetten, alles op basis van goed vertrouwen, er wordt niet eens gechecked wat er in de auto zit en ook de heftrucker brengt geen bon. Zou in NL toch echt niet kunnen.

De metselaar kan gelukkig weer verder en in twee dagen lukt het om alle zuidmuren zo goed als dicht te krijgen. Ik help de man zo veel mogelijk met het aanslepen van cement en stenen, de hele dag vier trappen op met loodzware materialen, ik ben gesloopt, maar de metselaar heeft geen problemen met dit zware werk. Geen wonder dat deze 75 jarige krasse knar nog gewoon de marathon loopt, zelf met twee titanium knieën, twee jaar geleden nog 2e geworden in San Diego bij de marathon voor senioren, petje af!

's Avonds komt vriend Paul uit NL met een auto vol gereedschap om een weekendje te helpen. Het regent nog steeds en er zit nog steeds een gat in het dak bij de schoorsteen, maar nu Paul er is zie ik het weer een stuk positiever in dat we het allemaal af gaan krijgen dit weekend. Nog ff aanzitten en dan slapen, om 08:00 gaat de metselaar weer langskomen.

Bij het ochtendgloren zie ik zon en het is droog! Snel een hulpsteiger gemaakt bij de schoorsteen zodat de metselaar gelijk aan de gang kan. Dit gaat allemaal goed en om 13:00 is het metselwerk af, pffff. Nu het dak nog dicht en prompt begint het te regenen en hoe.

Ondertussen zijn Paul en de buurman bezig de missende daklijsten aan te brengen, de finishing touch, ziet er gelijk allemaal af uit. Paul had de regen blijkbaar voorzien en een regenpak in NL aangeschaft, hij gaat gewoon stug door, tot het moment dat het zelfs in een regenpak te erg wordt om op een steiger te staan. Pauze dus, met Kuchen van Backer Klinkert die hier vrijdags altijd aan de deur komt. Aan het eind van de middag klaart het weer wat op, dat wil zeggen het regent minder hard. We besluiten het schoorsteen gat dicht te gaan maken met een zeil over ons heen.  Dit is pas irritant werken met een klapperend zeil om je oren, maar ja je moet toch wat.

Het schoorsteen-werk-gat-in-het-dak dichtmaken is een hele puzzel. Het moet zo gebeuren dat je zo lang mogelijk op de hulpsteiger kan staan. Maar je moet er ook rekening mee houden dat de steiger zelf door het zelfde gat dat je aan het dichtmaken bent ook weer naar binnen moet. En dan moet je ook nog zelf naar binnen op het allerlaatst. We beginnen bovenaan op de nok en werken dan tegen de richting van de klok. Al met al een hele tijdrovende operatie en onderhand wordt het ook al donker, op het laatst werken we met zaklantaarns en bouwspots. We zijn moe, dingen gaan mis en we zitten er door heen, wie gaat er nu ook zoiets doen in het weekend. Om 20:30 is het dak dan eindelijk dicht en zijn we kapot en gesloopt en bekaf. Snel douchen en pizza in Bad Berleburg eten.

De volgende dag blijkt dat klussen in het donker toch niet zo verstandig is, het dak zit niet goed dicht en kan alsnog gaan lekken. We besluiten het nogmaals dunnetjes over te doen in het licht, en nu wel goed. Gelukkig lukt dit en krijgen we de boel dicht.

 


De rest van de zondag besteden we aan het opruimen en wat laatste dingetjes aan het dak, hier en daar wat verf en wat flexen van kilgootpannen. Die liggen nu wat strakker voor als ik bij de overburen sta. Verder heeft Paul nog het door Bert gerestaureerde raam afdak teruggeplaatst, ziet er gelijk weer goed uit.

Drie lange weekenden werk, maar het is gelukt om het dak dicht te krijgen, en daar ben ik heel blij mee. Het slaapt een stuk lekkerder als je weet dat het huis nu kan opdrogen en het rotproces is gestopt. Met dank aan alle vrienden, familie en dorpsgenoten.  Check ook even het album met dak foto's.

Moe maar terugkijkend op een succesvol weekend rijden we  naar huis. Nog even goedkoop tanken in Kreuztal en de daarbij behorende witte Magnum en dan gassen naar huis via de Duitse Autobahn.





zondag 30 september 2012

Het dak is dicht en toch ook weer open

Afgelopen weekend de tweede helft van het dak herstelt met hulp van de timmerman en zijn maatjes, de buren, een loodgieter, drie Polen, Aafke en Ekko.  Vrijdags had de timmerman al alle balken gebracht, om maat gezaagd en van ornamenten voorzien. De polen hadden vrijdag de pannen al afgedekt, zodat zaterdag 07:00 direct begonnen kon worden met de herstelwerkzaamheden.

De kettingzagen ronkten al rap op vol vermogen en enige uren later zaten alle benodigde balken aan de noordzijde van het dak er alweer in. Direct de overstek planken er op en de panlatten. Ondertussen was de loodgieter alweer bezig met de (kil)goten. Het was dus flink dringen op de steiger. Nog voor de koffie konden we alweer beginnen met de pannen terug te leggen. 

Het pannen leggen heeft verder bijna de hele dag geduurd, de rechte stukken zijn makkelijk, maar al die schuine kilgoten en randjes vergen heel was passen en meten en vreten tijd. Net voor het donker was hadden we de noord boel dicht.  Bovendien hebben we alle nokken nog eens langsgelopen en herstelt waar nodig.  



Het dak is nu dus af op wat details na: Duitse boeidelen in de vorm van zinken profielen, 6 overstekplanken  op de uitbouw, verven van de nieuwe balken, bij-flexen van een aantal kilgoot pannen.  De schoorsteenaansluiting.  Verder zitten er nog veel open gaten onder het dak op plekken waar rot hout is verwijderd. Dus voor de winter moeten we nog wel even een en ander doen, maar droog is het nu wel. Nu nog tochtvrij maken, dat gaat ook nog wel enige dagen kosten en een vermogen aan isolatie en pur.




Ondertussen,  heeft de timmerman geheel onverwacht de drie rotte vloerbalken herstelt omdat hij toch tijd over had. Een behoorlijke klus, waar hij drie helpers bij nodig had om de zware balken vast te houden. In minder dan twee uur was hij echter klaar en konden de stutten weer verwijderd worden. Ongelooflijk, wat een tempo, rond lunch tijd kon hij aan het bier!  

Ook in parallel was de metselaar bezig de schoorsteen te herstellen, bijna een meter lengte schoorsteenstenen buiten het dak zaten allemaal los en moesten er af. Met als gevolg dat we nu dus nog wel een gat in het dak hebben, de tijdelijke werkruimte rond de schoorsteen namelijk.  Het schoorsteen herstel project is helaas niet afgekomen dit weekend,  en dus heb ik het nu maar afgedekt voor het weekend. Nu maar hopen dat het niet gaat stormen.

's Avonds heerlijk genoten met de buren van Aafke's kookkunsten, eier-ragout met salade en  lekkere wijn. Je krijgt ook zo veel honger van dit soort lange fysieke buiten bezig zijn dagen. Je moet wel behoorlijk eten om een een beetje op gewicht te blijven.  Na het eten ging min of meer het licht vanzelf uit...... vroeg naar bed dus.

Zondag opruimdag!  Het hele huis maar eens aangeveegd, zo veel stof en troep echt overal. Verder brandhout verzamelen (we zoeken nog een allesbrander), oud zink op een bult, puin op het pad gestort en de rest in de grijze bak. We hebben echter heel weinig resten, omdat we nogal veel hergebruiken.  

Daarna weer naar huis, dit keer zonder autonavigatie, gewoon de borden volgen, blijkt een veel simpeler en makkelijker te rijden route dan wat TomTom ons deed geloven: Dortmund, Oberhausen, Arnhem zo makkelijk als wat. Zeer snel gereden, jammer dat we bij Amersfoort weer in de file kwamen tot Muiden. Nog steeds onduidelijk of die file er nu is vanwege matrix bord met 50, of  dat het  bord 50 nav. een eerdere file was.





donderdag 27 september 2012

Een weekendje dakhaas

Operatie dak bezorgt me al enige weken iet wat slapeloze nachten. Het dak is groot, hoog en er moet nogal wat gebeuren. Dan is er nog de planning om je zorgen over te maken, zijn er voldoende en de juiste materialen ? Zijn er genoeg en de juiste mensen ?  Hoeveel tijd gaat het allemaal kosten ? Wat voor rottigheid komt er tevoorschijn als we gaan beginnen met afdekken ? Wat doet het weer? Als het slecht is kan het niet door gaan, en moet alles weer worden gereorganiseerd.  Ja zoveel vragen, daar ga ik van dromen en wakker liggen.



Afgelopen weekend was het dan zo ver, we zijn begonnen met operatie dak.  Uit NL zijn Bert, Koos en Elize mee, B&K hebben jaren vroeger samen op het dak gestaan dus dat moet goed komen. 

Donderdagavond kwamen we om 23:15 aan, bij een temperatuur van 2,5 graad in Stünzel, strak helder en droog. Even gezellig aanzitten en een klein rondleiding en dan slapen want de volgende dag beginnen we om 07:00 met afdekken van de pannen.


Bij het opkomen van een prachtige rode zon, beginnen we met het afdekken van de pannen. Een voor een los halen en doorgeven naar binnen, waar de verspreid worden opgeslagen om instorten te voorkomen. Vervolgens oude goten, oud hout en rotte planken verwijderen en naar beneden gooien. Dit klusje is vrij snel klaar zodat we alweer kunnen gaan opbouwen.










Lothar de timmerman zaagt de rotte balken weg met een kettingzaag. En zaagt direct nieuwe Fachwerk balken op maat, met alweer de kettingzaag. Met een speciale portable lintzaag worden de originele figuren weer in het nieuwe balk hout gezaagd. Daarna worden de balken geplaatst en met 30 cm lange schroeven aan elkaar geschroefd. Hier heb je wel een speciale power user Makita voor nodig.   In no time zit de boel weer in elkaar, dit mede dankzij de speciale kettingzaag bouwtechnieken, B&K praten er nog steeds over. Nadat alle balken er in zitten worden de planken van het overstek geplaatst.





De volgende dag wederom om 07:00 aan de slag. Snel moeten de panlatten er op zodat het zink geplaatst kan worden. De timmerman gaat ondertussen verder met het overige Fachwerk dat nieuw moet. Het is een behoorlijke bedrijvige boel met een heleboel werkmannen, ik tel er op het hoogtepunt 14, zo schiet het wel lekker op.'s Morgens  is het even dreigend en er vallen wat druppen,  maar al snel lopen we in T-shirt over de steiger. 


Omdat het allemaal voorspoedig gaat vernieuwen we ook de zeven meter lange balken op de kopse kant van het huis, dit allemaal op 12 meter hoogte. Met drie man halen we de balken los en laten we ze naar beneden zakken. Op de grond worden de figuren in de balken gezaagd met de oude balken als mal. Met vereende krachten  en een touw hijsen we de balken weer omhoog, zetten ze in de juiste positie en gebruiken we de Makita en de kettingzaag om het geheel naadloos vast te zetten.

Nu de constructie weer goed is kunnen we de pannen er weer op leggen, dit kost ons de rest van de dag. Om een uur of zes zitten we dan eindelijk moe maar voldaan aan een biertje bij het kampvuur de oude resten dak op te stoken. Daarna Elize's lekkere macaroni eten, aangevuld met kippenpoten van buurvrouw Freya.  En waarachtig ik slaap ook weer goed,  mede dankzij alle inzet van Bert, Koos, buurman Heinz, buurman Robert, Lothar en Timo en hun hulpjes.





Naturlich auch vielen dank an Rosi und Freunde, Freya für die Wafeln, Pizza und Hähnchen.  Wunderbar wie lieb all diese Stünzeler sind. Ohne diese dorferliche Hilfe hat es nie sofort geklappt.









woensdag 12 september 2012

Kiezen

Vandaag mogen we kiezen, niet alleen de tweede kamer moet gekozen worden, ook is vandaag het laatste moment waarop we de dakplannen nog kunnen wijzigen.  Dit keer ga ik geheel op mijn gevoel en kies voor mooier, makkelijker en minder.  Afgelopen weekend zaten Bert en ik op het dak om een en ander voor te bereiden voor de timmerman die de 21e komt. Daarvoor was het noodzakelijk een flink stuk pannen te verwijderen en toen kwamen we er eigenlijk achter dat de staat van het dak eigenlijk wel mee valt. Het mag dan lekken als de ziekte, echter deze lekken vallen allemaal terug te voeren op vier totaal af zijnde kilgoten. Met de pannen, panlatten en de meeste balken is niks mis.  Alleen het lood en zink is af, de rest valt reuze mee. De zolder is ook gortdroog behalve op de plekken waar de goten lekken.

Met deze nieuwe wijsheid in pacht ga je dan denken (en de hele nacht wakker liggen), of je dan je hele dak wel moet vervangen ? Die mooie oude ruitvormige pannen vervangen door nogal lelijke sneldekkers? Eerst alle pannen er af halen, een gigantische hoeveelheid afval, containers vol troep en dan weer nieuwe pannen er op ? Alle panlatten er af en dan weer andere er op? Wel handig voor het stoken, maar moet dat nou ?

En dan komt het punt dat je denkt kan het niet wat minder, makkelijker en mooier ?  Ja dat kan, door gewoon het dak te laten liggen en slechts de noodzakelijke reparaties uit te voeren. Hebben we dan reserve pannen? Want er zal wel wat geschoven moeten worden en dan breekt er vast wat. Het toeval wil dus dat er in de tuin keurig op twee stapels een paar kuub pannen liggen, inclusief nokvorsten.

Maar kun je dat nog wel maken om de plannen zo kort van te voren nog te wijzigen? Heeft de dakdekker al spullen besteld of toch niet ?  Na enige dagen koortsachtig overleg met vrienden, bekenden en ook de dakdekker hebben we besloten op de restauratie tour te gaan.  De dakdekker is nog steeds bereid te helpen gelukkig, en komt de kilgoten, goten en regenpijpen doen en daar ben ik wel blij om.

De linker kilgoot
Vloer en Plafond er uit

maandag 3 september 2012

Carriere Switch

Zoals ieder weekend ook het afgelopen weekend weer in Stünzel geweest, heerlijk weer gehad en veel gedaan.  Alle kinderen en vriendinnen van hun waren mee, en al die handen kwamen goed van pas want we moesten een hele stapel planken verven voor het dak.

Als verf gebruiken we nu op lijnolie gebaseerde materialen. Dit werkt heel anders dan we in NL gewend zijn met verven op terpentine basis. Ten eerste hoef je niet te gronden, ten tweede dekt het al na twee keer, en ten derde, het is stukken goedkoper. Zowel qua materiaal als doorloop tijd scheelt dit nogal, een fijne meevaller dus.  Het is bovendien ook vriendelijker voor het milieu en gaat makkelijk van je handen. Ik ga het in NL ook gebruiken voortaan.e

Verder heeft Ekko drie kapotte ramen van nieuw glas voorzien en zich ontpopt als een expert en het strak aanbrengen van stopverf (nog slechts twee ramen te gaan).  Ook is de voordeur van een eerste lak laag voorzien, en dat ziet er gelijk stukken beter uit.

De door Paul en Anja gedoneerde fiets blijkt een geweldig succes dit weekend, iedereen is om de beurt een rondje om geweest. Snel nog maar een paar mountainbikes vinden, dan kunnen we samen. Want het is er toch wel erg mooi en we hebben nog heel veel niet gezien.

Ook kan ik nu mijn CV gaan aanpassen nu ik officieel boer in Duitsland ben geworden. Deze formaliteit blijkt nodig om via de Denkmalschutz subsidie te verkrijgen. Boer Frank, zoals de kinderen me nu noemen, is hier erg blij mee. Gezien mijn vrouw ook de landbouwschool heeft afgerond, hebben we nu ons levensdoel gevonden dus. Nu nog een leuke boeren-auto aanschaffen, ik denk aan een Opel Mantra.




donderdag 30 augustus 2012

Het dak gaat er af!

Een doorkijkje
Zojuist gehoord dat we officieel toestemming hebben om het dak te vernieuwen. Petje af voor de gemeente en de monumentenzorg dat ze dit binnen een week, nadat alle benodigde papieren binnen waren, alles  hebben verwerkt en goedgekeurd. Ook in het voorbereidingstraject hebben we heel veel medewerking gehad van de autoriteiten. Ingewikkelde formulieren werden deels door hun al voor ingevuld en juridische hobbels werden snel en creatief weg genomen.  We werden geholpen met het schrijven van benodigde ingewikkelde brieven in het Duits. En zelf een op vakantie zijnde medewerker heeft nog een en ander gedaan zo dat wij snel voor de winter aan de slag kunnen.

Her en der wat gaten


Ik sta nog steeds verbaasd van zoveel medewerking vanuit de overheid daar in Duitsland.  Ben er wel heel blij mee, want zonder dat zou het dan qua formaliteiten best moeilijk zijn. Ook de buurman is onbetaalbaar, hij heeft talloze aannemers te woord gestaan en gezorgd dat de offertes vergelijkbaar waren, dat is een eis voor de Denkmalschutz. Zonder zulke buren ben je nergens.

Lekkage
We kunnen dus aan de gang met het slopen van het dak, plan is dit eind van de maand te gaan doen. Met een ploegje van vier man gaan we zelf de pannen verwijderen en gelijk ook even de zolder leeghalen. Daarna kan de timmerman de nodige balken herstellen dan wel vervangen en direct daarna kan de dakdekker de boel weer dicht maken.   Het geheel gaat in twee fases plaatsvinden, eerst het dak van de voorkant en dan een week later de achterkant.


Het schuurdak gaan we later doen, waarschijnlijk pas in 2013. Tot die die tijd verpakken we het schuurdak in zeil, zodat het in ieder geval op gaat drogen in de schuur.

Nu de steiger er toch staat gaan er gelijk een paar schilders aan de slag om de kozijnen te doen aan de buitenkant. Verder kunnen we lei-stenen herstellen waar nodig.


zaterdag 18 augustus 2012

Een lekker vol huis

Steeds meer vrienden en bekenden komen langs om ons te helpen en eens te kijken waar wij nou zitten en wat we aan het doen zijn.

Terras Team in Actie
Zondag ging de familie weer naar huis en kwamen Karin en Jessica aan. Zij komen voor een doe en relax vakantie en waren natuurlijk erg benieuwd hoe het er hier allemaal uitziet. Verder hebben zij iedere dag een stukje van de overwoekerde mestvaalt weer vrij gemaakt en de mieren verjaaagd, met als resultaat dat we nu een prachtig verhard terras hebben. Met eelt en blaren op de handen van vakantie thuiskomen, da's pas een verhaal!

Maandag morgen komen Nick en zijn dochter (vriendin van mijn dochter) om te helpen met klussen. Systematisch worden alle deuren in huis aangepakt en sluiten deze nu allemaal weer goed! We missen alleen de deurkrukken nog, die zijn namelijk verdwenen van bijna alle deuren.  Gezien het feit dat het oude deuren zijn, zitten er ook oude sloten in, en daar passen dan weer alleen oude deurkrukken in. Iets wat ze niet in de bouwmarkt hebben, alle tips welkom waar je deze oude deurkrukken dan wel kan vinden. Anja heeft ook een oproepje in dorpspublicatiebord gehangen, je weet maar nooit.

Restauratie antiek deur



Later in de week kwamen Paul en Anja langs, Anja heeft dan wel haar voet in gips het weerhoud haar er niet van veel behang los te pulken om de originele 1912 muurschilderingen bloot te leggen. Samen met Paul en Aafke halen we nog een lounge bank, en drie kasten op in Bad Berleburg. Verder blijkt de verf van de kozijnen makkelijk los te komen met behulp van een afbrandföhn, Paul heeft er vier kaal gebrand.

Behalve al het geklus doen we ook nog leuke dingen zoals uit eten gaan in Bad Berleburg en een uitstapje naar Bad Laasphe via het bos. Buurman Heinz is de gids en loodst ons langs allerlei mooie plekjes en uitzichten. Bad Laasphe is een klein gezellig stadje met prachtige Fachwerk huizen en een heerlijke italiaanse ijssalon.

Tijdens de eerste week Stünzel hadden we al prachtig weer, in week twee wordt het nog veel mooier. Iedere dag schijnt de zon heerlijk, en hebben we 's avonds een kampvuur tot laat. Verder eten we iedere dag lekker buiten een overheeerlijke  en gezonde maaltijd en lunch dankzij de top koks:  Aafke, Karin, Jessica, Paul en Anja. Onder het genot van een glas wijn, bier, kopje thee kijken we naar de jaarlijkse Perseïden sterrenregen die hier erg goed te zien is. Een prachtig schouwspel met tientallen vallende sterren per uur.

Sterren kijken

Fachwerk met houtsnijwerk



In derde week komt Bert voor inmiddels de derde keer om te helpen met sanitair en allerlei andere klussen. De wc in de badkamer kan inmiddels ook worden gebruikt, en de wasmachine is aangesloten nu, zodat men nu ook langere tijd hier zou kunnen zitten.

Vriend Onno komt ook nog even per motor een bakkie halen vanuit zijn Duitse buitenhuis op 190 km afstand. Even fijn ervaringen over Duitse huizen bezitten en  verbouwen uitwisselen, wordt ongetwijfeld vervolgd.

Naast ons zit de Stünzeler Kafe Stube waar men voor een zachtprijsje heerlijk kan lunchen en ook eten als men het even van te voren aankondigt. Erg fijn om zulke buren te hebben, lekker op het terras van het café eten, drinken en je eigen huis bekijken. Gaan we vaker doen.

Leisteen op maat maken

Coniferen zijn om, uitzicht is weer vrij!

Google+